สหประชาชาติเคยแถลงอย่างโรแมนติกว่า ‘หากนับเฉพาะขยะจำพวกไมโครพลาสติกในมหาสมุทร ปริมาณของมันมากกว่าจำนวนดวงดาวในกาแล็กซีเสียอีก’

เป็นถ้อยแถลงที่โรแมนติก แต่ก็เป็น ดาร์กโรแมนติก

นี่คือ fun facts เกี่ยวกับความเข้าใจผิดของสัตว์ทะเลที่นึกว่าพลาสติกคืออาหารของมัน

มีพลาสติกมากกว่าเหยื่อที่ผิวน้ำของแพขยะแปซิฟิก (Great Pacific Garbage Patch) หมายถึงสัตว์แถบนั้นจะมีอาหารที่ปนเปื้อนพลาสติก เช่น เต่าทะเลที่อยู่รอบๆ แพขยะอาจต้องกินอาหารเป็นพลาสติกถึง 74 เปอร์เซ็นต์

ปลาที่เป็นอาหารของมนุษย์เคยกินเม็ดพลาสติกเป็นอาหารอย่างน้อยๆ หนึ่งครั้งในช่วงชีวิตของมัน

ขยะจำพวกไมโครพลาสติกในมหาสมุทรมีปริมาณมากกว่าจำนวนดวงดาวในกาแล็กซี

มนุษย์ – สิ่งมีชีวิตจำนวนเพียงน้อยนิดในกาแล็กซี กลับสร้างผลสะเทือนได้ตั้งแต่ในมหาสมุทรถึงดวงดาว

แต่ในฐานะผู้บริโภค มนุษย์สามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงได้